اولین ذکر پسته به 7000 سال قبل از میلاد برمی گردد قبل از میلاد مسیح.
سپس درختان در قلمرو ترکیه مدرن، در خاورمیانه کشت شدند. آنها فقط در قرن اول قبل از میلاد به لطف رومیان به اروپا آمدند.
نام “پسته” یا خود پسته از کلمه عربی “آجیل” – “پسته” گرفته شده است.
علیرغم اینکه پسته اکبری ایوب دارای انباری از ویتامین ها و مواد معدنی مفید است، باید با احتیاط از آنها استفاده کنید.
با افزایش مقدار این آجیل، فرد ممکن است حالت تهوع و سرگیجه را تجربه کند.
پسته یک محصول حساسیت زا است، بنابراین اگر آلرژی دارید، این آجیل برای شما منع مصرف دارد.
زنان باردار نیز باید مراقب باشند، زیرا بر عضلات صاف تأثیر می گذارد و این می تواند باعث زایمان زودرس شود.
از آنجایی که پسته دارای مقدار زیادی مواد مغذی است، به طور فعال در پزشکی استفاده می شود.
به عنوان مثال، میوه های پوست کنده برای اختلالات گوارشی استفاده می شود، به خلاص شدن از کم خونی به دلیل محتوای ویتامین B6 کمک می کند، به برونشیت کمک می کند، دارای اثر ضد سرفه است.
این آجیل سرشار از پروتئین ها، چربی های تک اشباع شده و کربوهیدرات ها است که سموم، سموم را از بین می برد و خون را تصفیه می کند که از بروز دیابت جلوگیری می کند.
توجه شما را به روغن پسته که از میوه ها با پرس سرد به دست می آید جلب می کنم.
حاوی اسید اولئیک، ویتامین های A، B و E است. روغن به راحتی روی پوست پخش می شود، کاملا جذب می شود و عملکردهای محافظتی آن را تقویت می کند.
پسته را می توان هم در سالاد، دسر، سس، غذاهای گرم و هم به عنوان یک میان وعده مستقل مصرف کرد.
یکی از دسرهای محبوب بستنی پسته با بوی فوق العاده و طعمی باورنکردنی است.
